Derbi


به فاصله چهار هفته مانده تا پایان لیگ و تعیین قهرمان این فصل ، شهرآورد دو تیم اسنقلال و پرسپولیس می توانست با قواعد قهرمانی رقم خورده و یا این که یک بازی محافظه کارانه برای حفظ پرستیژ در مقابل تیم رقیب، کسب یک تساوی و واگذار کردن تکلیف قهرمانی به هفته های آینده در دستور کار قرار بگیرد. در این زمینه به نظر می رسد که مربیان دو تیم، دو تصمیم متفاوت گرفتند که در نهایت به پیروزی 4 بر 2 قرمز های پایتخت در مقابل حریف دیرینه انجامید. (ادامه مطلب را ببینید...)

پرویز مظلومی و تیمش فصل را به خوبی آغاز نموده و تقریباً متعادل نیز ادامه داده بودند. برای مظلومی که لقب سوبله چوبله را هم یدک می کشد، باخت به پرسپولیس هم ارز از دست دادن قهرمانی تاسف بار بود. اگر پرویزخان می توانست بازی را طوری مدیریت کند که با یک تساوی آبروند از آن خارج شود، هنوز 4 هفته فرصت داشت تا برای قهرمانی چاره کند. به بیان دیگر، مظلومی نباختن به پرسپولیس را هدف اول و قهرمانی در لیگ را هدف دوم خود می دانست.

اما در نقطه مقابل، برانکو ایوانکویچ پرسپولیس را در شرایط اسفباری تحویل گرفت و تیمش را به مرور و آرام آرام بهبود داد. کسی از پرسپولیس ابتدای فصل و حتی میانه های فصل انتظار قهرمانی نداشت. حتی همین حالا هم، فشاری که روی استقلال برای قهرمانی هست، روی مربیان و بازیکنان پرسپولیس نیست. همین میزان آسودگی ناشی از حداکثری نبودن انتظارات، قدرت ریسک برانکو را بالابرد و او بدون ترس از شکست در دربی، مستقیماً قهرمانی را هدف گرفت.


قواعد قهرمانی در هفته های پایانی حکم می کند که هیچ امتیازی را از دست ندهی، برتری امروز پرسپولیس، ناشی از همین تفکر و رعایت قواعد قهرمانی بود. عدم توجه به این موضوع و در دستور قرار گرفتن قواعد فرار از شکست در دربی توسط تیم رقیب، فرصت را برای فرار قرمزها به سمت قهرمانی فراهم تر کرد.