چندین سال است که تریبون های رسمی در داخل ایران همواره آنچه دولت اسلامی خوانده می شود یا همان داعش را، آلت دست غرب و به طور ویژه آمریکا خطاب می کنند. این تریبون ها و صاحبان بیان و سخن رسمی، همواره نیز در این سال ها هشدار داده اند که این گروه های خشن ساخته و پرداخته آمریکا، به زودی بلای جان اربابانشان خواهند شد.
در این روزها که حملات داعش در ترکیه و بیش از آن در بروکسل بلژیک به صدر اخبار جهان رسیده است، شاید تجدید دوباره این سوال بی مناسبت نباشد که بالاخره ارتباط داعش با غرب ، آمریکا و ترکیه چگونه است؟ (ادامه مطلب را ببینید...)
مردی که در چهار سال ابتدایی ریاستش بر جمهور ایرانیان، آمیزه ای از جاذبه و دافعه جدی بود و در چهار سال دوم، دافعه اش بر جاذبه چربید، این بار با وعده ای پا به میدان رقابت انتخابات ریاست جمهوری سال 96 خواهد گذاشت، که مقاومت در برابر وسوسه اش برای قشر مستضعف جامعه بسیار دشوار خواهد بود. (ادامه مطلب را ببینید...)
چند روز پیش گزارشی از رده بندی شهر های بزرگ جهان از نظر جریان زندگی در شب منتشر شد که تهران به عنوان پایتخت ایران تقریباً در این فهرست جایی نداشت. در تهران همه کسب و کارها در ساعت 12 شب ملزم به تعطیلی هستند و پلیس بر اجرای این خاموشی شبانه کنترل شدیدی دارد. چنین محدودیتی باعث می شود که نتوان شب های سوت و کور تهران را به فرهنگ متفاوت مردمانش تعبیر کرد. (ادامه مطلب را ببینید...)
شاید اغراق نباشد اگر بگویم قریب به 7 سال از تعطیلی آخرین وبلاگی که داشتم می گذرد. آن متقدم ترها، گرفتار حس ناخوشایند خامی و شخصی زدگی شدند تا به دست خود و یکی یکی ریشه شان را بزنم، یکی مانده به آخری به تیغ سانسور گرفتار آمد، و آخرین آن ها نیز به شکل پیچیده و غیر قابل بیانی به دست یک دوست سر به نیست شد.
حالا اما، نه آن جوانک ابله 18 ساله ام که خزعبلات ناشی از انباشت عقده های فروخورده بسیار شخصی اش را نگارش ادبی می پنداشت، و نه آن جوانمرد یاغی که فکر می کرد مختار، پسر ابو عبید ثقفی ست و به زودی قیام خواهد کرد. اینجا، در آستانه 35 سالگی، امیدوارم عاقله مردی ایستاده باشد که سر به سوی جنوب دارد...
