بازگشت احمدی نژاد در سال 96


مردی که در چهار سال ابتدایی ریاستش بر جمهور ایرانیان، آمیزه ای از جاذبه و دافعه جدی بود و در چهار سال دوم، دافعه اش بر جاذبه چربید، این بار با وعده ای پا به میدان رقابت انتخابات ریاست جمهوری سال 96 خواهد گذاشت، که مقاومت در برابر وسوسه اش برای قشر مستضعف جامعه بسیار دشوار خواهد بود. (ادامه مطلب را ببینید...)

خبر تصمیم تیم انتخاباتی احمدی نژاد برای وعده دادن ماهانه 250 هزار تومان یارانه ، به در آمد 1.5 میلیون تومانی برای یک خانواده با 4 فرزند خواهد انجامید. اتفاقاً اقشار هدف برای رئیس جمهور احمدی نژاد، همان هایی هستند که در حاشیه شهر ها و روستاها، خانواده هایی پر جمعیت دارند و با در نظر گرفتن آن ها، این طرح و نقشه از هم اکنون پیروز انتخابات به نظر می رسد.

بسیار بعید است که عقلانیت و منطق، بتواند بر چنسن وسوسه ای برای اقشار آسیب پذیر غلبه کند. به ویژه زمانی که رقیب، پیشنهاد بهتری هم برای آن ها ندارد. افزایش حداقل حقوق و دستمزد مطابق با نرخ تورم، تمام آن چیزی بوده است که آن ها از سال های زمامداری حسن روحانی در چنته خود دیده اند. سیاستمداران در تمام سال های بدون احمدی نژاد، همواره فقرا را به صبر دعوت نموده و بشارت روزهای پر امیدی را داده اند که فقط خدا می داند کی قرار است از راه برسند.

تنها امید به نجات کشور از دامی که محمود احمدی نژاد گسترانده است، می تواند نظارت استصوابی شورای نگهبان باشد. صرف نظر از این که این شورا ممکن است چه تصمیمی اتخاذ کند، بسیار مضحک است که منتقدین نظارت استصوابی، این بار باید تمام امیدشان را به آن ببندند. رئیس جمهور احمدی نژاد را فقط به تیر نظارت استصوابی نهادی می توان از قدرت دوباره دور کرد، که مخالفانش در آخرین انتخابات خبرگان، اعضای آن را با عدم رای نواختند.